سوال اینجاست که آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که این برنامه‌ها از کجا می‌دانند که در کدام مسیر ترافیک و در کدام مسیر تردد روان است؟

مسیریاب‌ها برای تشخیص و نمایش ترافیک از روش‌های متنوعی استفاده می‌کنند و الگوریتم‌ها و فنون مختلف می‌تواند در تشخیص ترافیک به کار رود.

داده‌های GPS

مسیریاب‌ها از دستگاه‌های GPS خودروها و تلفن‌های هوشمند استفاده می‌کنند تا موقعیت جغرافیایی دقیق خودروها را تعیین کنند. از اطلاعات ارسالی به سرور مسیریاب، زمان، طول و عرض جغرافیایی، سرعت و جهت حرکت کاربر بدست می‌آید.

اطلاعات GPS همراه با سایر داده‌های ترافیکی به مسیریاب کمک می‌کند تا ترافیک را کمّی و کیفی تحلیل کند. در واقع این داده‌ها، جریان ترافیک را در زمان واقعی ردیابی می‌کنند و به مسیریاب امکان می‌دهند تا ترافیک را تشخیص داده و اطلاعات مربوط به شلوغی و سرعت رانندگی را به درستی نمایش دهد.

حال اگر در منطقه‌ای بودیم و اینترنت یاری نکرد و داده‌ای را از تلفن همراه ما برای مسیریاب ارسال نکرد، چه می‌شود؟ در اینجا باید بگوییم مسیریاب از لوکیشن قبل و بعد شما برای تخمین سرعت متوسط استفاده می‌کند و در نهایت با داشتن سرعت متوسط خودروهای متفاوت در یک قطعه از مسیر به همراه اطلاعات دیگر، می‌تواند داده ترافیکی را در اختیار کاربران بگذارد. به زبان ساده ترکیب و میانگین‌گیری وزن‌دار سرعت‌های متوسط خودروها، به مسیریاب داده ترافیکی می‌دهد.

حال اگر معابری وجود داشته باشد که در آن کاربری نیست تا اطلاعاتش به سرور مسیریاب فرستاده شود، ترافیک در آن مسیر چگونه محاسبه می‌شود؟ این معابر معمولا خیابان‌ها و جاده‌های فرعی و کم رفت‌وآمد هستند، ولی مسیریاب‌‌ها سرعت حدودی این معابر را با تردد قابل قبول طی چند ماه گذشته بررسی و آنالیز می‌کنند و تخمین نسبتا دقیقی از وضعیت ترافیک را ارائه می‌دهند.

مسیریاب می‌تواند از اطلاعات مربوط به رویداد‌ها، تقویم‌ها و برنامه‌های عمومی هم استفاده کند. این اطلاعات به مسیریاب کمک می‌کند تا در نظر بگیرد که در تاریخ و زمان خاصی، رویدادی بزرگ در منطقه برگزار می‌شود و ترافیک آن منطقه ممکن است شلوغ‌تر باشد
 

داده‌های همکاری با کاربران

مسیریاب‌ها ممکن است از داده‌های همکاری با کاربران نیز استفاده کنند. این بدان معنی است که اطلاعات ترافیک به صورت آنلاین از کاربرانی حاصل می‌شود که برای مسیرهای خود از مسیریاب استفاده می‌کنند. این اطلاعات همکاری کاربران می‌تواند شامل سرعت حرکت، زمان توقف، وضعیت روزمره و سایر داده‌های مشابه باشد.

با جمع‌آوری و تحلیل این اطلاعات، مسیریاب‌ها می‌توانند اطلاعات ترافیک را به طور کلی و در زمان واقعی بروزرسانی کنند. یعنی اگر تعداد زیادی تلفن همراه در یک منطقه به صورت همزمان توقف یا حرکت کنند، مسیریاب می‌تواند از این اطلاعات استفاده کند تا ترافیک را تشخیص دهد و زمان سفر در آن منطقه را پیش‌بینی کند. برای مثال کاربران در برخی مسیریاب‌ها می‌توانند تصادف را گزارش دهند. درست است که برخی از این گزارشات صحیح از آب درنمی‌آیند، اما بررسی کلی آنها برای مسیریاب کاربردی است.
 

داده‌های محلی

برخی از مسیریاب‌ها ممکن است از منابع محلی مانند سازمان‌های حمل‌ونقل شهری، نیروهای انتظامی، دیگر شرکت‌های مخابراتی و حتی دوربین‌های مداربسته برای جمع‌آوری اطلاعات ترافیکی نیز استفاده کنند. این منابع محلی می‌توانند سیستم‌هایی باشند که نمایشگرهای ترافیک زنده را در خیابان‌ها یا جاده‌ها نشان می‌دهند و اطلاعات بروز ترافیک را ارائه می‌دهند.
 

اطلاعات رویداد‌ها و تقویم

مسیریاب می‌تواند از اطلاعات مربوط به رویداد‌ها، تقویم‌ها و برنامه‌های عمومی هم استفاده کند. این اطلاعات به مسیریاب کمک می‌کند تا در نظر بگیرد که در تاریخ و زمان خاصی، رویدادی بزرگ در منطقه برگزار می‌شود و ترافیک آن منطقه ممکن است شلوغ‌تر باشد. یعنی اطلاعات پیشین درباره متوسط زمانی که افراد در روزهای خاص و زمان‌های خاص در یک مسیر مشخص بوده‌اند، به مسیریاب دید ترافیکی کلی را می‌دهد.

این داده‌ها و بروزرسانی آنها به طور مرتب انجام می‌شود و اگر یک حادثه مثل تصادف اتفاق بیافتد و یا ناگهان باران بگیرد، تمام توزیع‌های آماری سریعا وضعیت خود را تغییر و با حالت جدید تطابق پیدا می‌کنند.

استفاده از این منابع و داده‌های مختلف و ترکیب آنها توسط الگوریتم‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، امکان تشخیص ترافیک در نقشه‌ها و ارائه اطلاعات دقیق و بروز را برای کاربران فراهم می‌کند. البته، لازم است توجه داشته باشید که در برخی مواقع، نشانگرهای ترافیک در مسیریاب‌ها ممکن است درصدد تغییر قرار بگیرند یا در تمام مناطق به صورت دقیق نمایش داده نشوند که ممکن است به عوامل مختلفی مانند اطلاعات ناصحیح، مشکلات فنی یا تغییرات زمانی مرتبط با ترافیک برگردد. اما به طور کلی اساس کار مسیریاب‌ها، کاربران و اطلاعاتشان هستند و هرچه تعداد آنها بیشتر باشد، کیفیت سیستم ترافیک بهتر و دقیق‌تر می‌شود.
 

مزایا:

1. ارائه اطلاعات دقیق و به روز در مورد وضعیت ترافیک به کاربران، که به آنها کمک می کند تا مسیر مناسبی را برای رانندگی انتخاب کنند و از ترافیک کاسته شود.
2. کمک به بهبود وضعیت ترافیک و کاهش زمان رانندگی از طریق هدایت رانندگان به مسیر های جایگزین و کم ترافیک.
3. افزایش امنیت و کارایی در رانندگی از طریق ارائه اطلاعات دقیق در مورد وضعیت جاده ها و ترافیک.
 

معایب:

1. وابستگی به داده های GPS و سایر داده ها، که ممکن است در برخی مناطق ناقص یا ناموجود باشند.
2. احتمال اشتباهات در تشخیص ترافیک و ارائه اطلاعات نادرست به کاربران.
3. نیاز به استفاده از فناوری های پیچیده و الگوریتم های پردازش داده، که ممکن است باعث افزایش هزینه ها و پیچیدگی های فنی شود.

با این حال، با مدیریت مناسب و بهبود فناوری، می توان از مزایا بسیاری از نقشه ها و مسیر یاب های آنلاین برای تشخیص ترافیک بهره برد و چالش های آن را مدیریت کرد.
 

ودر پایان

در این مقاله، به بررسی نقشه ها و مسیر یاب های آنلاین و نحوه تشخیص ترافیک توسط آنها پرداختیم. ابتدا به توضیح نحوه عملکرد این نقشه ها و مسیر یاب ها پرداختیم و سپس به بررسی روش های تشخیص ترافیک از طریق این سامانه ها پرداختیم. همچنین به بررسی الگوریتم های استفاده شده برای تحلیل داده های ترافیک پرداختیم و نشان دادیم که چگونه این الگوریتم ها می توانند با استفاده از داده های GPS و سایر داده های موجود، ترافیک را تشخیص داده و به کاربران اطلاعات دقیق و به روز در مورد وضعیت ترافیک ارائه دهند.

همچنین به بررسی مزایا و معایب استفاده از این نقشه ها و مسیر یاب ها برای تشخیص ترافیک پرداختیم و نشان دادیم که چگونه استفاده از این سامانه ها می تواند به بهبود وضعیت ترافیک و کاهش زمان رانندگی کمک کند. در نهایت، به بررسی آینده این فناوری و چالش هایی که در پیش رو دارد پرداختیم و نشان دادیم که چگونه این فناوری می تواند در آینده بهبود یابد و چالش های آن را بتواند مدیریت کند.

در نتیجه، می توان گفت که نقشه ها و مسیر یاب های آنلاین با استفاده از الگوریتم های پیچیده و داده های GPS، می توانند به طور دقیق ترافیک را تشخیص داده و به کاربران اطلاعات دقیق و به روز در مورد وضعیت ترافیک ارائه دهند. این فناوری می تواند به بهبود وضعیت ترافیک و کاهش زمان رانندگی کمک کند و در آینده می تواند با مدیریت مناسب، بهبود یابد و چالش های آن را بتواند مدیریت کند.
 

منابع

https://article.tebyan.ne
https://khabarfarsi.com
https://chatgpt.com